Choroby świń

Choroby są jednym z największych zagrożeń, z jakimi borykają się fermy trzody chlewnej. Stawką jest zdrowie zwierząt, a jedna zakażona świnia może zagrozić produktywności gospodarstwa, produkcji mięsa i zyskom.
Program higieny w gospodarstwie, który opiera się na najlepszych praktykach bezpieczeństwa biologicznego, ma fundamentalne znaczenie dla skutecznego zapobiegania chorobom.
Ecolab ma ekspertów w dziedzinie zarządzania ryzykiem chorób świń i jesteśmy gotowi pomóc uczynić Państwa gospodarstwo tak produktywnym, jak to tylko możliwe, jednocześnie utrzymując zwierzęta w zdrowiu.
Afrykański pomór świń
Afrykański pomór świń jest wysoce zaraźliwą, szybko rozprzestrzeniającą się i śmiertelną chorobą wirusową atakującą świnie domowe i dziki; nie ma szczepionki ani lekarstwa na ASF. Zdrowe świnie zarażają się poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami, kontakt z czymkolwiek skażonym wirusem, ukąszenia przez zakażone kleszcze lub spożycie mięsa lub produktów mięsnych zakażonych zwierząt, w tym odpadów kuchennych lub paszy.
Objawy: wysoka gorączka, utrata apetytu, letarg, krwawienie skórne i krwawa biegunka, wysoka śmiertelność
Salmonella
Salmonella u świń to bakteria jelitowa, która powoduje zapalenie i martwicę jelita cienkiego oraz grubego. Zakażeniu niektórymi serotypami może towarzyszyć uogólniona sepsa. Świnie w każdym wieku są podatne na zakażenie, ale salmonelloza jelitowa występuje najczęściej u świń odsadzonych od maciory i rosnących/tuczących.
Objawy: brak apetytu; wodnista, żółta biegunka, gorączka do 105-106°F/40,5-41°C, nagłe padnięcie
Wirus zespołu rozrodczo-oddechowego świń
PRRS (ang. Porcine Reproductive and Respiratory Syndrome) jest wysoce zakaźnym wirusem, który może powodować problemy z płodnością i oddychaniem u świń i loch. Wirus PRRS dostaje się do gospodarstwa głównie poprzez zakup zakażonych zwierząt, zakup zakażonego nasienia oraz poprzez ruch w gospodarstwie, w tym pojazdy i odwiedzających.
Objawy: anoreksja, gorączka, letarg, depresja, problemy z rozrodczością
Kolibakterioza
Kolibakterioza wywołana przez enterotoksyczne szczepy Escherichia coli (szczepy ETEC) może wywoływać wodnistą biegunkę i prowadzić do śmierci nowonarodzonych prosiąt. Ta tak zwana enterotoksyczna postać kolibakteriozy może również wystąpić u prosiąt starszych, nieodsadzonych i odsadzonych.
Objawy: biegunka, postępujące odwodnienie, szorstka sierść, temperatura ciała poniżej normy, dreszcze
Wirus epidemicznej biegunki świń
PEDV (ang. Porcine Epidemic Diarrhea Virus) to koronawirus, który infekuje jelito cienkie świń i prosiąt. Wirus rozprzestrzenia się i jest przenoszony głównie przez obornik. Zakup i transport zwierząt zwiększa realne ryzyko wprowadzenia PEDV.
Objawy: biegunka i odwodnienie, zmniejszony wzrost, wysoka śmiertelność
Dyzenteria świń
Dyzenteria świń jest powszechną, mikrokrwotoczną chorobą biegunkową świń, która atakuje jelito grube. W miarę postępu choroby wystepuje krwawienie przez uszkodzoną ścianę jelita. Śmierć następuje zwykle z powodu odwodnienia i utraty elektrolitów. Choroba jest najczęściej przenoszona przez świnie-nosicieli. Po spożyciu organizmów przez podatne świnie, objawy dyzenterii zwykle pojawiają się w ciągu 2 do 21 dni.
Objawy
Lochy: choroba kliniczna u loch jest rzadka, chyba że w stadzie pojawi się nowa choroba. Lochy są najczęściej bezobjawowymi nosicielami
Prosięta: luźny, jasnobrązowy kał z lub bez śluzu i krwi.
Warchlaki i tuczniki: biegunka, która jest jasnobrązowa z galaretowatym śluzem. Z czasem staje się wodnista. Po pewnym czasie krew może pojawiać się w coraz większych ilościach, powodując, że kał staje się ciemny i smolisty. Boki są zapadnięte, wzrost niewielki. Częściowa utrata apetytu, lekkie zaczerwienienie skóry, odwodnienie, wychudzony wygląd z zapadniętymi oczam. Nagła śmierć występuje czasami w przypadku tuczników
Streptococcus suis
Streptococcus suis może być przenoszony przez lochę w momencie narodziń lub krótko po narodzinach, poprzez aerozol lub poprzez kontakt ze zwierzętami będącymi nosicielami (w ciągu 5-25 dni od kontaktu). Paciorkowiec namnaża się w migdałkach i jest przenoszony przez białe krwinki do mózgu i stawów. S. suis jest wrażliwy na szeroką gamę środków przeciwdrobnoustrojowych i dezynfekujących w gospodarstwach, ale przeżywa 512 dni na migdałkach u zwierząt nosicieli i 25 dni w temperaturze 9°C/48°F w kurzu. W ciągu kilku godzin może wywołać posocznicę, która może spowodować śmierć lub zapalenie opon mózgowych, które często kończy się śmiercią.
Objawy
Serotyp 1 powoduje chorobę u prosiąt w wieku 10-14 dni.
Objawy: brak wzrostu, szorstka sierść, gorączka 40,6-41,1°C/105-106°F i możliwa śmierć. Powiększone, gorące, bolesne, opuchnięte stawy rozwijają się później lub zwierzęta sztywnieją, występuje skręt szyi lub drżenie mięśni kończące się ataksją lub śmiercią. Zazwyczaj u do dwóch trzecich miotu rozwija się jakaś forma choroby.
Serotyp 2 powoduje chorobę u świń w wieku 3-12 tygodni lub więcej z okresem inkubacji od 24 godzin do 2 tygodni. Epidemie często zaczynają się od śmierci świni w dobrym stanie zdrowia.
Objawy: u żywych świń może wystąpić gorączka 40,6-41,7°C/105-107°F i zaczerwienienie skóry. Objawy nerwowe, takie jak brak koordynacji, drżenie, paraliż, wiosłowanie nogami, opistotonus i skurcze tężcowe, rozwijają się w tej kolejności. Zgon może nastąpić w ciągu czterech godzin od wystąpienia objawów klinicznych. Zwierzęta, u których rozwija się zapalenie opon mózgowych, mają szkliste spojrzenie, zaczerwienioną skórę i niepewny chód. Czasami występuje pochylenie głowy. Zapalenie stawów może wystąpić u młodszych świń, a czasami u loszek i loch. Może wystąpić odoskrzelowe zapalenie płuc. Śmiertelność waha się od 1-50% w każdej partii świń, a w stadach z infekcją enzootyczną może wynosić 0,5% przy 1% zachorowalności.
Kokcydioza
Kokcydioza u świń jest wywoływana przez pasożyta o nazwie Isospora suis. Istnieje szereg innych kokcydiów (np. Eimeria sp) często występujących u świń, ale ogólnie uważa się, że są one nieszkodliwe, chociaż w rzadkich przypadkach mogą powodować choroby u młodych dorosłych osobników. Pełny cykl życiowy pasożyta odbywa się na jednym żywicielu (tj. nie ma żywiciela pośredniego), przy czym oocysty wydalane są z zakażonego osobnika do środowiska, w którym przechodzą zależny od temperatury proces sporulacji przed zakażeniem innych zwierząt drogą doustną. Następnie organizm kolonizuje jelito cienkie, rozwijając się w wielu etapach i powodując uszkodzenie jelit prowadzące do przeczyszczenia. Proces ten trwa kilka dni i jako taka kokcydioza nie występuje poniżej piątego dnia życia i najczęściej nie jest obserwowana do 10 dnia życia.
Objawy
Lochy: brak, lochy są nosicielami
Prosięta: biegunka jest głównym objawem klinicznym we wczesnych stadiach. W późniejszych stadiach kał zmienia się pod względem konsystencji i koloru od żółtego do szarozielonego lub krwawego w zależności od ciężkości stanu. Odwodnienie jest powszechne.
Warchlaki i tuczniki: słaby wzrost, luźna biegunka, kał/biegunka mogą czasami być zabarwione krwią.